همان طور که سبک های مختلف زندگی وجود داره(البته مرگ) سبک های مختلف سفر کردن هم وجود داره اگر از این بگذریم که بله ما زندگی رو سفر میکنیم همین که در دنیا گذران عمر میکنیم خودش یه سفره و اگه زندگی رو زندگی کنیم این یه سفر است و البته از سفر های کاری درمانی و اجباری (بعضی سفر ها اجباری است ) بگذریم به نظر من دو نوع سفر داریم. سفر بی بازگشت و بی برنامه سفر برنامه ریزی شده سفر بی بازگشت از اون سفر هایی است که نه مقصد مشخصه نه زمان و نه مکان نه روش هیچ چیزی مشخص نیست هم چون یک ROLING STONE که نمیدونه داره کجا میره سرنوشتش چیه و چی خواهد شد و تا کی میره و معلق است در همه جا یه سفر هایی هم هست که برنامه ریزی شده است) این که حدودا چه جوری میرن حدودا کی بر میگردن و حدودا کجا ها میرن هم قبوله) این که بریم تور سه شب پنج روز همراه با ناهار و صبحانه در استانبول یا بریم تور یک هفتگی انتالیا فول آل همه چی هست. یا نه قربون وطن خودمون بریم شمال هیچ جا مثل مملکت خودمون نمیشه عشق کرد. یا نه بریم پابوس اقا امام رضا یا سه شنبه شب باشیم اقا رو ببینیم. یا بریم جمع کنیم با بچه ها بریم پاتایا از مناظر طبیعی استفاده ببریم (البته همه اینایی که گفتم سفر های کم تر از هفت روز بود که معمولا خیلی دردسترس تر از سفر به چین یا اروپا هست که یه مقداری رفتن به اون جا هم مشکل ویزایی داره هم یه مقدار بیشتر طول میکشه)